Λαγωοὶ καὶ βάτραχοι, Αἰσώπου Μῦθοι/ Lepre e rane, Miti di Esopo

Λαγωοὶ καὶ βάτραχοι, Αἰσώπου Μῦθοι/ Lepre e rane, Miti di Esopo

Οἱ λαγωοί ποτε συνελθόντες τὸν ἑαυτῶν πρὸς ἀλλήλους ἀπεκλαίοντο βίον ὡς ἐπισφαλὴς εἴη καὶ δειλίας πλέως· καὶ γὰρ καὶ ὑπ᾿ ἀνθρώπων καὶ κυνῶν καὶ ἀετῶν καὶ ἄλλων πολλῶν ἀναλίσκονται· βέλτιον οὖν εἶναι θανεῖν ἅπαξ ἢ διὰ βίου τρέμειν. Τοῦτο τοίνυν κυρώσαντες, ὥρμησαν κατὰ ταὐτὸν εἰς τὴν λίμνην, ὡς εἰς αὐτὴν ἐμπεσούμενοι καὶ ἀποπνιγησόμενοι. Τῶν δὲ καθημένων κύκλῳ τῆς λίμνης βατράχων, ὡς τὸν τοῦ δρόμου κτύπον ᾔσθοντο, εὐθὺς εἰς ταύτην εἰσπηδησάντων, τῶν λαγωῶν τις ἀγχινούστερος εἶναι δοκῶν τῶν ἄλλων ἔφη· «Στῆτε, ἑταῖροι, μηδὲν δεινὸν ὑμᾶς αὐτοὺς διαπράξησθε· ἤδη γάρ, ὡς ὁρᾶτε, καὶ ἡμῶν ἕτερ᾿ ἐστὶ ζῷα δειλότερα.» Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι οἱ δυστυχοῦντες ἐξ ἑτέρων χείρονα πασχόντων παραμυθοῦνται.

    (This version was the primary selection in Chambry's first edition)

    Λαγωοὶ καὶ βάτραχοι

Λαγωοὶ καταγνόντες τῆς ἑαυτῶν δειλίας ἔγνωσαν δεῖν ἑαυτοὺς κατακρημνίσαι. Παραγενομένων δὲ αὐτῶν ἐπί τινα κρημνόν, ᾧ λίμνη ὑπέκειτο, ἐνταῦθα βάτραχοι ἀκούσαντες τῆς ποδοψοφίας αὑτοὺς εἰς τὰ βαθῆ τῆς λίμνης ἐδίδοσαν. Εἶς δέ τις τῶν λαγωῶν θεασάμενος αὐτοὺς ἔφη πρὸς αὐτούς· Ἀλλὰ μηκέτι ἑαυτοὺς κατακρημνίσωμεν· ἰδοῦ γὰρ εὕρηνται καὶ ἡμῶν δειλότερα ζῷα.

Οὕτω καὶ τοῖς ἀνθρώποις αἱ τῶν ἄλλων συμφοραὶ τῶν ἰδίων δυστυχημάτων παραμυθίαι γίνονται.

Στα νέα Ελληνικά

    Οι λαγοί μιά φορά κάνανε συμβούλιο κ συζητούσαν πόσο άθλια είναι η ζωή τους: "μας κυνηγάνε οι άνθρωποι, τα σκυλιά, οι λύκοι, οι αετοί... κ ποιός δέν μας κυνηγάει, κ ποιός δέν μας τρώει! Κ είμαστε συνέχεια μές τον φόβο κ κυριολεκτικά τρέμουμε, με το φόβο κοιτάζοντας συνεχώς ολόγυρα τρώμε, από φόβο κατοικούμε όχι πάνω στη γή, αλλά κρυμμένοι στα λαγούμια μας! Τέτοια ζωή που ζούμε, πιό καλά να πεθάνουμε!" Τότε όλοι ομόφωνα συμφώνησαν σε αυτό, κ αποφάσισαν να πάνε να πνιγούν στη λίμνη για να σωθούν από τα βάσανάτους, κ τότε έβλεπες ένα απέραντο κοπάδι από λαγούς να τρέχουν για να πάνε στη λίμνη.

    Στις άκρες της λίμνης, εν τω μεταξύ, κάθονταν οι βάτραχοι, κ σάν άκουσαν το ποδοβολητό των λαγών, τρόμαξαν κ βούτηξαν όλοι μές τη λίμνη. Τότε ένας λαγός που ήταν μπροστά από τους άλλους, έβαλε μιά φωνή: σταθείτε! Σταμάτησαν οι λαγοί το τρέξιμο, κ ο λαγός, που τον είχαν οι άλλοι σε εκτίμηση, είπε: "φίλοι μου κ συμπατριώτες μου, είδατε τους βατράχους πώς βούτηξαν στη λίμνη μόνο που άκουσαν το ποδοβολητό μας; Σίγουρα αυτοί είναι πιό δειλοί απο εμάς, κ αυτούς άλλωστε τους τρώνε φίδια, πελαργοί, κ χίλια δυό άλλα ζώα! Ας μήν πάμε να πνιγούμε λοιπόν, ας μήν κάνουμε κακό στον εαυτό μας! Αφού υπάρχουν κ άλλα πλάσματα που φοβούνται περισσότερο παρά εμείς!". Οι λαγοί άκουσαν αυτήν την παραίνεση, κ δέν πήγαν να πνιγούν.

[η ανωτέρω εικόνα προέρχεται από την ακόλουθη ιστοσελίδα :  https://chilonas.com/2012/09/06/httpwp-mep1op6y-qt/     όπου ο Αίσωπος ενώ σερβίρει δύο ιερείς_πίνακας του Francis_Barlow_1687_wikipedia]

Πηγή : https://el.wikisource.org/wiki/%CE%91%CE%B9%CF%83%CF%8E%CF%80%CE%BF%CF%85_%CE%9C%CF%8D%CE%B8%CE%BF%CE%B9/%CE%9B%CE%B1%CE%B3%CF%89%CE%BF%CE%AF_%CE%BA%CE%B1%CE%B9_%CE%B2%CE%AC%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%87%CE%BF%CE%B9  

https://Kinimatografosteatro.blogspot.com/ -  Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του και υπάρχει ενεργός σύνδεσμος(link ). Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.

 ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ

Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής), θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολόγιου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο το ιστολόγιο.