Ὄνος καὶ κύων, Αἰσώπου Μῦθοι [ΣΟΕ] - Asino e cane, Miti di Esopo/ Donkey and dog, Aesop Myths

Ὄνος καὶ κύων, Αἰσώπου Μῦθοι [ΣΟΕ] -  Asino e cane, Miti di Esopo/ Donkey and dog, Aesop Myths

 

Ὄνον τις ἔτρεφε καὶ κύνα ὡραῖον.

Ὁ μὲν ἐν αὐλῇ παρὰ φάτναις δεσμώτης

ἔτρωγε κριθάς, χόρτον, ὥσπερ εἰώθει·

κύων δὲ χαρίεις ὤν, εὐρύθμως παίζων

τὸν δεσπότην περιέσκαιρε ποικίλως·

ἐκεῖνος δ᾿ αὐτὸν κατεῖχε ἐν τοῖς κόλποις.

Ὁ δέ γε ὄνος τὴν μὲν νύκτα ἀλήθων

πυρὸν φίλης Δήμητρος, ἡμέρας δ᾿ ὕλην

ἦγεν ἀφ᾿ ὕψους, ἐξ ἀγροῦ δ᾿ ὅσον χρεία.

Δηχθεὶς δὲ θυμῷ καὶ περισσὸν οἰμώξας

σκύμνον θεωρῶν ἐν ἁβρότητι πάσῃ,

φάτνης ὀνείης δεσμὰ καὶ κάλους ῥήξας

ἐς μέσον αὐλῆς ἦλθ᾿ ἄμετρα λακτίζων·

σαίνων δὲ οὐρᾷ καὶ θέλων περισκαίρειν,

τὴν μὲν τράπεζαν ἐς μέσον βαλὼν θλάσεν,

ἅπαντα δ᾿ εὐθὺς ἠλόησε τά σκεύη,

δειπνοῦντα δ᾿ εὐθὺς ἦλθε δεσπότην κύσων

νώτοις ἐπεμβάς. Ἐσχάτου δὲ κινδύνου

θεράποντες ἐν μέσῳ ὡς εἶδον, ᾖξαν,

κρανείαις δὲ ἄλλος ἄλλοθεν προσκρούων

ἔθεινον, ὥστε καὐτὸς ὕστατ᾿ ἐκπνέων

ἔφη· Οἷα χρή με δυσδαίμονα τλῆναι·

τί γὰρ παρ᾿ οὐρηέσι οὐκ ἐπολεύμην,

βαιῷ δ᾿ ὁ μέλεος κυνὶ παρισούμην;

Ὅτι οὐ πάντες πρὸς πάντα ἴσοι πεφύκασι, κἂν φθόνῳ ἀλαζονεύωνται.

Στα νέα Ελληνικά

    Ένας άνθρωπος είχε έναν γάιδαρο ο οποίος δεμένος στο παχνί έτρωγε κριθάρι κ χορτάρι, ο ίδιος άνθρωπος είχε κ ένα χαριτωμένο σκυλάκι που έπαιζε, χοροπηδούσε, με χίλιους δυό τρόπους διασκέδαζε τον αφέντη του, κ εκείνος το έπαιρνε το σκυλάκι στην αγκαλιά του κ το φιλούσε. Ο γάιδαρος ζήλευε πολύ: "εγώ κ τη νύχτα ακόμη δουλεύω αλέθοντας τα δημητριακά, κ τη μέρα κουβαλάω ξύλα από το δάσος κ προϊόντα από τα χωράφια, κ το αφεντικό μου με έχει δεμένο σάν κρατούμενο! Ενώ αυτό το σκυλάκι που δέν κάνει καμιά χρήσιμη δουλειά, μόνο τρώει στο τραπέζι μαζί με το αφεντικό, κ το αφεντικό μας του δίνει κρέας και όλο παίζει μαζί του κ το παίρνει στην αγκαλιά του, κ το σκυλάκι τρίβεται επάνω του κ τον φιλάει. Έ, λοιπόν, θα κάνω κ εγώ τα ίδια!", είπε, βαριά αναστέναξε, έσπασε τα λουριά κ τα σκοινιά με τα οποία ήταν δεμένος, κ ήρθε χοροπηδώντας τρελά μέσα στο σπίτι όπου το αφεντικό είχε στρωμένο τραπέζι, κουνούσε κ την ουρά του μιμούμενος το σκυλάκι, τραγουδούσε κ με την γαϊδουρινή του φωνή, το τραπέζι χοροπηδώντας το έκανε κομμάτια κ τα σκεύη όλα τα σκόρπισε, κ πήγε να φιλήσει το αφεντικό του όπως κάνουν τα σκυλάκια, έτσι ήρθε πάνω από το αφεντικό του, τον καβάλλησε τον άνθρωπο• οι υπηρέτες, βλέποντας όλο αυτόν το σαματά, έτρεξαν κ άρχισαν να χτυπούν τον γάιδαρο με ραβδιά από κρανιά για να τον επαναφέρουν στην τάξη, αλλά εκείνος μένοντας εκεί κ χοροπηδώντας κ μή επιστρέφοντας στο παχνί του έτρωγε κι άλλο ξύλο, ώσπου από το πολύ το ξύλο ξεψυχούσε, κ τότε είπε: "τί είχα να πάθω ο κακομοίρης! Τί το ήθελα να εξισωθώ με ένα σκυλί; Εγώ με τα γαϊδούρια κ με τα μουλάρια έπρεπε να συναγωνίζομαι!".  
Πηγή : https://el.wikisource.org/wiki/%CE%91%CE%B9%CF%83%CF%8E%CF%80%CE%BF%CF%85_%CE%9C%CF%8D%CE%B8%CE%BF%CE%B9/%CE%8C%CE%BD%CE%BF%CF%82_%CE%BA%CE%B1%CE%B9_%CE%BA%CF%8D%CF%89%CE%BD

https://Kinimatografosteatro.blogspot.com/ 
-  Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του και υπάρχει ενεργός σύνδεσμος(link ). Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.

 ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ

Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής), θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολόγιου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο το ιστολόγιο.