Λύκοι καὶ κύνες ἀλλήλοις πολεμοῦντες, Αἰσώπου Μῦθοι[ΣΙΕ]/ Lupi e cani si combattono l'un l'altro, miti di Esopo

Λύκοι καὶ κύνες ἀλλήλοις πολεμοῦντες, Αἰσώπου Μῦθοι[ΣΙΕ]/ Lupi e cani si combattono l'un l'altro, miti di Esopo

Λύκοις καὶ κυσὶν ἦν ποτε ἔχθρα. Κύων δὲ Ἕλλην ᾑρέθη στρατηγὸς κυσίν. Οὗτος πρὸς τὴν μάχην ἐβράδυνεν· οἱ δὲ λύκοι ἠπείλουν σφοδρῶς. Ὁ δὲ εἶπεν· «Οἴδατε τίνος χάριν βραδύνω; πρέπον ἐστὶν ἀεὶ προβουλεύεσθαι. Ὑμῶν γὰρ τὸ γένος καὶ ἡ χροιὰ πάντων ἕν ἐστιν· οἱ ἡμέτεροι δὲ ἐκ πολλῶν τρόπων εἰσὶ καὶ τοῖς τόποις καυχῶνται. Ἀλλὰ καὶ ἡ χροιὰ πάντων οὐκ ἔστι μία καὶ ἴση, ἀλλ᾿ οἱ μὲν μέλανες, οἱ δὲ πυῤῥοί, οἱ δὲ λευκοὶ καὶ τεφρώδεις. Καὶ πῶς ἂν δυνηθείην εἰς πόλεμον ἄρχειν τῶν ἀσυμφώνων καὶ μὴ ὅμοια πάντα ἐχόντων;»

Ὅτι ἐν μιᾷ βουλῇ καὶ γνώμῃ πάντων τῶν στρατευμάτων ὄντων κατὰ τῶν ἐναντίων νίκην ποιοῦνται.

Στα νέα Ελληνικά

    Κάποτε οι λύκοι με τα σκυλιά κηρύξανε μεταξύ τους πόλεμο. Οι μέν λύκοι ήταν "βάρβαροι" δηλαδή όχι Έλληνες, ενώ τα σκυλιά ήτανε Έλληνες, κ εξέλεξαν στρατηγό τους έναν Έλληνα σκύλο. Κ οι λύκοι περιμένανε τον στρατηγό των σκύλων να βγάλει το στράτευμά του στον πόλεμο, αλλά αυτός ανέβαλε κ ανέβαλε, αργούσε. Οι λύκοι θυμώσανε κ απείλησαν: "αφού δέν βγαίνετε παραταγμένοι σε πόλεμο, θα σας επιτεθούμε έστω κ απροετοίμαστους κ απαράταχτους όποια ώρα θέλουμε". Τότε ο σκύλος στρατηγός απάντησε: "Δέν ξέρετε όμως το λόγο για τον οποίο καθυστερώ: πρέπει πρίν από τη μάχη να κάνουμε συμβούλιο. Και εμείς δέν είμαστε σάν εσάς, που είστε όλοι μία ράτσα, ένα χρώμα: εμείς έχουμε μεγάλη ποικιλία από ράτσες κ μεγέθη, απο τοπικές κουλτούρες κ κάθε λογής προσωπικότητες, κ ο καθένας καυχέται για τη δική του ιδιαίτερη πατρίδα. Επιπλέον στο χρώμα έχουμε μεγάλη ποικιλία: άλλοι από εμάς είναι μαύροι, άλλοι κοκκινωποί, άλλοι άσπροι, άλλοι γκρίζοι... Δέν μας είναι εύκολο, λοιπόν, να συμφωνήσουμε σε μία γνώμη, γι' αυτό κ το συμβούλιο μας καθυστερεί κ αργούμε να βγούμε στον πόλεμο.

    Αυτός ο μύθος δείχνει καθαρά οτι ήδη από τη βαθειά αρχαιότητα ήταν πασίγνωστο ότι οι Έλληνες είναι σάν τα σκυλιά, ενώ άλλα έθνη ήταν σάν τους λύκους: οι λύκοι είναι όλοι μία ράτσα κ ένα χρώμα• τα σκυλιά όμως, το καθένα έχει το δικό του χρώμα, έχουν χίλιες δυό διαφορετικές ράτσες, πάρα πολλές διαφορετικές προσωπικότητες, διαφορετικά μυαλά, διαφορετικές γνώμες, χίλιες δυό ιδιαίτερες πατρίδες, η κάθε μιά με τον τοπικισμό της. Οι συνέπειες είναι επίσης πασίγνωστες: οι Έλληνες δέν το έχουν εύκολο να συμφωνήσουν, να δράσουν από κοινού, τρώγονται μεταξύ τους σάν τα σκυλιά, κ αργούν στις συναντήσεις τους. Και μήπως το πιό αρχαίο από όλα τα Ελληνικά λογοτεχνήματα, η Ιλιάδα, αυτό ακριβώς δέν έχει ώς κύριο θέμα; την εμφύλια διαμάχη! Ποιά είναι η πρώτη - πρώτη λέξη της Ιλιάδας; "μῆνιν" που σημαίνει "την οργή" (την εμφύλια οργή του Αχιλλέα προς τον Αγαμέμνονα).

Ύστερα αυτό φάνηκε στους Περσικούς πολέμους: οι Πέρσες όλοι υπάκουαν στον ηγέτη τους, οι δέ Έλληνες έκαναν ο καθένας το δικό του: άλλοι έδιναν γή κ ύδωρ στους Πέρσες, εμήδιζαν, άλλοι αντιστέκονταν, αλλά κ εκείνοι που αντιστέκονταν κοίταζαν να υπερασπίσουν ο καθένας τη δική του ιδιαίτερη πατρίδα, κ άν δέν ήταν το τέχνασμα του Θεμιστοκλή, θα σκορπούσαν να πάνε να υπερασπίσουν ο καθένας τον δικό του τόπο, κ όταν η Περσική στρατιά τους κύκλωνε, θα υποτάσσονταν ένας - ένας με το καλό ή με τη βία, κ όλη η Ελλάδα θα γινόταν περσική επαρχία.

    Ο Ευριπίδης αυτό το ονόμασε ελευθερία: "οι ξένοι είναι όλοι δούλοι εκτός απο τον αφέντη τους" (αφού έβλεπαν π.χ. τον βασιλιά της Περσίας να κυβερνά μιά απέραντη χώρα, ενώ η Ελλάδα διοικούνταν μόνο κατά πόλεις-κράτη, που κ σε αυτά μέσα δέν υπήρχε ομογνωμία). Γι' αυτό κ «είναι δίκαιο οι Έλληνες να άρχουν των ξένων, αλλα όχι ξένοι να άρχουν των Ελλήνων: διότι το έξω ελληνικό στοιχείο είναι δουλικό, ενώ το ελληνικό είναι ελεύθερο»! (το μεν γαρ δούλον, το δ' ελεύθερον). Κάτι δέν πήγε καλά όμως!

[η ανωτέρω εικόνα προέρχεται από την ακόλουθη ιστοσελίδα :  https://chilonas.com/2012/09/06/httpwp-mep1op6y-qt/     όπου ο Αίσωπος ενώ σερβίρει δύο ιερείς_πίνακας του Francis_Barlow_1687_wikipedia]

Πηγή : https://el.wikisource.org/wiki/%CE%91%CE%B9%CF%83%CF%8E%CF%80%CE%BF%CF%85_%CE%9C%CF%8D%CE%B8%CE%BF%CE%B9/%CE%9B%CF%8D%CE%BA%CE%BF%CE%B9_%CE%BA%CE%B1%CE%B9_%CE%BA%CF%8D%CE%BD%CE%B5%CF%82_%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%AE%CE%BB%CE%BF%CE%B9%CF%82_%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B5%CE%BC%CE%BF%CF%8D%CE%BD%CF%84%CE%B5%CF%82

https://Kinimatografosteatro.blogspot.com/ -  Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του και υπάρχει ενεργός σύνδεσμος(link ). Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.

 ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ

Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής), θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολόγιου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο το ιστολόγιο.