Λάρος καὶ
ἰκτῖνος,
Αἰσώπου Μῦθοι/
Gabbiano e aquilone, Miti
di
Esopo
Λάρος ἰχθὺν
καταπιών, διαῤῥαγέντος αὐτῷ
τοῦ φάρυγγος, ἐπὶ
τῆς ἠϊόνος
νεκρὸς ἔκειτο.
Ἰκτῖνος
δὲ αὐτὸν
θεασάμενος ἔφη· «Ἄξια
σύ γε πέπονθας, ὅτι πτηνὸν
γεννηθεὶς ἐπὶ
θαλάσσης τὴν δίαιταν ἐποιοῦ.»
Οὕτως οἱ
τὰ οἰκεῖα
ἐπιτηδεύματα καταλιπόντες καὶ
τοῖς μηδὲν
προσήκουσιν ἐπιβαλλόμεμοι εἰκότως
δυστυχοῦσιν.
Στα
νέα Ελληνικά
Μιά
φορά ένας γλάρος κατάπιε ένα ψάρι υπερβολικά μεγάλο, τόσο που σκίσθηκε ο
φάρυγγάς του κ ξεψύχησε πάνω σε έναν βράχο της θάλασσας. Τον είδε ένας ικτίνος
(αρπακτικό πουλί, βλέπε σε προηγούμενους μύθους) κ του λέει: "καλά έπαθες,
γιατί ήσουν πουλί, αλλά άφησες τη στεριανή ζωή για να ζήσεις από τη θάλασσα.
Εμείς τα πουλιά πλασθήκαμε για τη στεριά, γιατί ήθελες να ζήσεις στη θάλασσα;
κι εγώ πουλί είμαι, αλλά έμεινα στη στεριά".
[η ανωτέρω εικόνα προέρχεται από την ακόλουθη
ιστοσελίδα : https://chilonas.com/2012/09/06/httpwp-mep1op6y-qt/
όπου ο Αίσωπος ενώ σερβίρει δύο
ιερείς_πίνακας του Francis_Barlow_1687_wikipedia]
https://Kinimatografosteatro.blogspot.com/
- Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του
περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του και υπάρχει
ενεργός σύνδεσμος(link ). Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που
ισχύουν στην Ελλάδα.
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή
εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής), θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν
υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα
αφαιρέσουμε. Επίσης σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολόγιου μπορεί να μην
συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ,
ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των
συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο το ιστολόγιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου