Κόραξ καὶ ὄφις – Το κοράκι και το φίδι - Αἰσώπου Μῦθοι

Κόραξ τροφῆς ἀπορῶν, ὡς ἐθέασατο ὄφιν ἔν τινι εὐηλίῳ τόπῳ κοιμώμενον, τοῦτον καταπτὰς ἥρπασε. Τοῦ δὲ ἐπιστραφέντος καὶ δακόντος αὐτόν, ἀποθνῄσκειν μέλλων, ἔφη· «Ἀλλ᾿ ἔγωγε δείλαιος, ὅστις τοιοῦτον ἕρμαιον εὕρηκα ἐξ οὗ καὶ ἀπόλλυμαι.»

Οὗτος ὁ λόγος λεχθείη ἂν ἐπ᾿ ἄνδρα ὅς διὰ θησαυροῦ εὕρεσιν καὶ περὶ σωτηρίας ἐκινδύνευσεν.

Στα νέα Ελληνικά

  (Παραλλαγή του μύθου «Ἰκτῖνος καὶ ὄφις»). Ένας πεινασμένος κόρακας είδε ένα φίδι που κοιμόταν στη λιακάδα κ το άρπαξε να το φάει, νόμιζε ότι ήταν νεκρό. 

 Το φίδι όμως ήταν ζωντανό, ξύπνησε κ δάγκασε τον κόρακα• ο οποίος καθώς πέθαινε είπε : «αλίμονό μου του κακομοίρη, νόμισα πως ήταν καλή τύχη αυτό που βρήκα, αλλά ήταν ο χαμός μου!».

  Τον κόρακα δέν μπορεί κανένα ζώο να τον κάνει θύμα, είναι στην κορυφή της τροφικής πυραμίδας, νά όμως που κ αυτός κάποτε πληρώνει ό,τι κακό έκανε.

Πηγή : https://el.wikisource.org/wiki/

https://Kinimatografosteatro.blogspot.com/-  Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του και υπάρχει ενεργός σύνδεσμος(link ). Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.