[ η φωτογραφία προέρχεται από την ακόλουθη
ιστοσελίδα : https://edonipiagogeio.blogspot.gr/2013/05/blog-post_29.html?m=0
]
Ο Ήλιος κάνει διακοπές, της Εύης Καπατζιά
Όταν τελείωσε η μέρα ο νεαρός βασιλιάς Ήλιος
γύρισε στο παλάτι του και δεν ήταν καλά. Δεν έφαγε τίποτα για βραδινό και δεν
είπε ούτε την παραμικρή κουβέντα. Η γυναίκα του, η όμορφη Σελήνη κατάλαβε πως
κάτι απασχολούσε τον άντρα της. Έτσι λοιπόν, τον πλησίασε και τον ρώτησε
τρυφερά…:
-Τι σου συμβαίνει αγάπη μου; Γιατί είσαι τόσο
λυπημένος και σκεπτικός;
-Αχ γυναίκα, δεν αντέχω άλλο τη δουλειά μου! Όλη
μέρα πρέπει να ταξιδεύω από χώρα σε χώρα για να φωτίζω τη μέρα. Ούτε διάλειμμα
δεν μπορώ να κάνω ! Βαρέθηκα πια!....της είπε ο Ήλιος.
-Μην μιλάς έτσι για την δουλειά σου! Για τους
ανθρώπους αυτό που κάνεις είναι πολύ σημαντικό. Τους φωτίζεις τη μέρα τους και
κάνεις ζέστη με αποτέλεσμα τα φυτά να ζεσταίνονται και να μεγαλώνουν σωστά.
Έχεις δίκιο όμως τον τελευταίο καιρό δουλεύεις πάρα πολύ. Τι λες; Θέλεις να
κάνεις κάποιες διακοπές;
-Ναι γυναίκα, θέλω να κάνω διακοπές! Μάλιστα θα
κάνω τις διακοπές μου στο Κέρκα.
Έτσι κι έγινε. Την επόμενη μέρα ο Ήλιος μάζεψε
τα πράγματα του και πήγε στο Κέρκα. Το Κέρκα ήταν ένα νησί που βρισκόταν στη
μέση του ωκεανού. Ήταν πολύ όμορφο. Η αμμουδιά του ήταν χρυσή και πάνω της
φύτρωναν διάφορα είδη σπάνιων λουλουδιών, βότανα και φοίνικες. Οι φοίνικες ήταν
φορτωμένοι με μεγάλες στρόγγυλες καρύδες. Τα νερά του ήταν γαλαζοπράσινα,
κρυστάλλινα και δροσερά. Στα βάθη τους ζούσαν ψάρια, κοχύλια και κοράλλια τα
οποία είχαν διάφορα χρώματα όπως κόκκινο, θαλασσί, κίτρινο, βιολετί και άλλα
πολλά. Επίσης στο νησί ζούσαν οι Κέρκες. Οι Κέρκες ήταν νεράιδες πανέμορφες που
προστάτευαν το νησί και φρόντιζαν τα ζώα που ζούσαν εκεί.
Όταν έφτασε στον προορισμό του ο Ήλιος και οι
Κέρκες έγιναν αχώριστοι φίλοι. Την μέρα τους την περνούσαν παίζοντας,
κολυμπώντας στο νερό, χορεύοντας και συζητώντας αναμεταξύ τους. Το βράδυ οι
Κέρκες, για να φτιάξουν το κέφι του βασιλιά διοργάνωσαν μία θεατρική παράσταση.
Εκείνος καθισμένος στην αμμουδιά τις παρακολουθούσε και όταν τελείωσαν τις
χειροκρότησε ενθουσιασμένος.
Αλλά ας αφήσουμε για την ώρα τον Ήλιο στις
διακοπές του κι ας επιστρέψουμε στο παλάτι του. Στο μεταξύ, η Σελήνη κάλεσε σε
συμβούλιο όλα τα πλάσματα του κόσμου για να τα ρωτήσει ποιο ήθελε να αναλάβει
για λίγο καιρό τη δουλειά του συζύγου της. Κανένας από το πλήθος δεν ήθελε να
την αναλάβει. Η Σελήνη άρχισε να απελπίζετε. Ξαφνικά, οι πύλες άνοιξαν διάπλατα
και μπήκε μέσα μια λάμπα. Η λάμπα είχε μεγάλα μάτια με μικρά χέρια και πόδια.
Στα μάτια της φορούσε χοντρά γυαλιά ενώ στο λαιμό της μια πράσινη γραβάτα. Ο
Λαμπούλης, έτσι τον έλεγαν, πλησίασε τη βασίλισσα και της είπε αποφασιστικά…:
-Υψηλοτάτη, εγώ θα αναλάβω τη δουλειά του
συζύγου σας.
-Πώς μπορείς να αναλάβεις εσύ, μια λάμπα τη
δουλειά του εκλαμπρότατου Ήλιου;…τον ρώτησε ειρωνικά η Σελήνη.
-Μπορώ να την αναλάβω υψηλοτάτη. Εξάλλου το φως
μου είναι τόσο λαμπερό όσο του Ήλιου…λέγοντας αυτά τα λόγια ο Λαμπούλης έλαμψε.
Ολόκληρος ο χώρος γέμισε με το φως του!
–Εντάξει με έπεισες. Εσύ θα αναλάβεις τη
δουλειά…του είπε η Σελήνη.
Έτσι το συμβούλιο έληξε και ο Λαμπούλης θα έκανε
για λίγο καιρό τη δουλειά του Ήλιου.
Πολύ πρωί, χαράματα άρχισε χαρούμενος τη δουλειά
του. Ανέβηκε πάνω στο άρμα του βασιλιά και αφού πρόσταξε τα άλογα να φύγουν
πέταξε ψηλά. Άναψε το φως του και ξεκίνησε το ταξίδι του στον ουρανό. Οι
άνθρωποι, που εκείνη τη στιγμή κοιτούσαν ψηλά δεν κατάλαβαν πως μια λάμπα
φώτιζε τη μέρα τους. Νόμιζαν πως ήταν ο Ήλιος. Όταν η μέρα τελείωσε ο Λαμπούλης
άφησε το άρμα στο παλάτι και ευχαριστημένος πήγε στο σπίτι του να κοιμηθεί.
Αυτό συνεχίστηκε για κάμποσο καιρό ώσπου οι
μηχανισμοί του χάλασαν με αποτέλεσμα να μην λάμπει καθόλου. Τότε αυτός τα
παράτησε αφήνοντας τα όλα στη τύχη τους. Ολόκληρη η γη βυθίστηκε στο σκοτάδι.
Οι σκανταλιάρες τρίδυμες, η Συννεφιά, η Βροχή
και η Καταιγίδα βλέποντας ότι ο Ήλιος είχε καιρό να εμφανιστεί αποφάσισαν να
αναλάβουν δράση. Η Συννεφιά σκέπασε με σύννεφα τον ουρανό, η Βροχή τα φόρτωσε
με νερό για να βρέξουν τα πάντα και η Καταιγίδα πετούσε κεραυνούς σε σπίτια,
στον κάμπο και όπου αλλού ήθελε. Οι τρίδυμες δεν ήταν οι μόνες που ήρθαν στη
γη. Κατέφτασαν και το Κρύο με τη Παγωνιά, οι οποίοι πάγωσαν τα πάντα στο
πέρασμα τους. Στη συντροφιά προστέθηκαν το Χιόνι, η Ομίχλη, το Χαλάζι και ο
Άνεμος. Όλοι μαζί προκάλεσαν πολλές καταστροφές στη γη. Οι άνθρωποι υπόφεραν από
το κρύο, τη φτώχεια και την πείνα. Όσο και αν προσπαθούσε η Σελήνη να διορθώσει
τα πράγματα δεν τα κατάφερνε. Όταν οι καταστροφές έγιναν δυσβάσταχτες. Η Σελήνη
αποφάσισε να φέρει πίσω τον Ήλιο. Αφού ανέβηκε πάνω στο άρμα της ξεκίνησε για
το Κέρκα.
Όταν έφτασε τον είδε να ξαπλώνει σε μια
αναπαυτική ξαπλώστρα και να αγναντεύει το νερό πίνοντας χυμό καρύδας. Η Σελήνη
τότε τον πλησίασε και του είπε…:
-Ήλιε, πρέπει να γυρίσεις γρήγορα στο σπίτι! Στη
γη συμβαίνουν πολλές καταστροφές και μόνο εσύ μπορείς να κάνεις κάτι για αυτό!
-Δεν θέλω να φύγω! Μια χαρά περνάω εδώ! Το νησί
Κέρκα είναι αληθινός παράδεισος!...της είπε ο Ήλιος.
Εκείνη τη στιγμή μια Κέρκα τον πλησίασε. Στα
χέρια της κρατούσε μια εφημερίδα και έδειχνε να ήταν πολύ λυπημένη…:
–Υψηλότατε, όλα όσα σας είπε η γυναίκα σας είναι
αλήθεια! Διάβασα στην εφημερίδα πως σε όλο τον κόσμο γίνετε αληθινό
πανδαιμόνιο! Μεγάλη καταστροφή! Οι καημένοι οι άνθρωποι έχουν μεγάλα βάσανα και
αυτό δε μπορεί να συνεχιστεί άλλο! Καλύτερα να ξαναπιάσετε σύντομα δουλειά!
Τότε ο βασιλιάς κατάλαβε πως η κατάσταση στη γη
ήταν σοβαρή. Επέστρεψε στο παλάτι του με τη γυναίκα του, ανέβηκε στο άρμα του
και ξεκίνησε το ταξίδι του στον ουρανό λάμποντας δυνατά. Μόλις τον είδαν οι
τρίδυμες, η Παγωνιά, το Κρύο, το Χιόνι, η Ομίχλη, το Χαλάζι και ο Άνεμος
τρόμαξαν τόσο πολύ που το έβαλαν στα πόδια! Ο ουρανός έγινε ξανά γαλάζιος και
ολόκληρη η ατμόσφαιρα ζεστάθηκε από το γλυκό φως του. Οι άνθρωποι βγήκαν
χαρούμενοι από τα σπίτια τους φωνάζοντας…:
-Επιτέλους βγήκε ο Ήλιος!
Δεν ήταν μόνο οι άνθρωποι που υποδέχτηκαν τον
Ήλιο. Όλα τα φυτά και τα ζώα τον κοιτούσαν με ενθουσιασμό φωνάζοντας…:
-Ζήτω ο Ήλιος!
Εκείνος καθώς άκουγε τις φωνές των ανθρώπων, των
φυτών και των ζώων ένιωσε ευτυχία και συγκίνηση μέσα του. Μάλιστα, από την
πολλή συγκίνηση ένα δάκρυ κύλισε στο μάγουλό του. Υποσχέθηκε στον εαυτό του ότι
δε θα ξαναγκρίνιαζε για τη δουλειά του και ότι θα την έκανε σωστά.
Από τότε ο Ήλιος έγινε καλός αφέντης, δούλευε
πάντα με κέφι και έζησε μαζί με τη Σελήνη του ευτυχισμένος για πάντα!
ΨΕΜΑΤΑ ή ΑΛΗΘΕΙΑ
ΕΤΣΙ ΛΕΝΕ ΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ
ΕΥΗ ΚΑΠΑΤΖΙΑ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2016
ΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΤΗΣ ΕΥΗΣ
evikapa.wordpress.com
ΕΥΗ ΚΑΠΑΤΖΙΑ
evikapa.wordpress.com
https://Kinimatografosteatro.blogspot.com/
- Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του
περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του και υπάρχει
ενεργός σύνδεσμος(link ). Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που
ισχύουν στην Ελλάδα.
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή
εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής), θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν
υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα
αφαιρέσουμε. Επίσης σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολόγιου μπορεί να μην
συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ,
ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των
συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο το ιστολόγιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου