Μια φορά κι ένα καιρό ήταν ένα ποντικάκι που το έλεγαν Τρωκτικούλη.
Ο Τρωκτικούλης το ποντικάκι όταν κοιτούσε στον ουρανό την νύχτα και έβλεπε τα αστέρια ήθελε να τα αγγίξει. ένα βράδυ βλέποντας τα αστέρια γύρισε απευθυνόμενος στον παππού του και του λέει : σήκωσε στα χέρια σου για να μπορέσω να αγγίξω ένα από εκείνα τα αστέρια στον ουρανό εκείνος του ανταποκρίθηκε : δεν γίνεται εγγονέ μου, είναι τόσο ψηλά που δεν μπορεί να τα αγγίξει κανένας εύκολο.
Παππού είναι τόσο ψηλά ; Ναι εγγονάκι μου, είναι τόσο ψηλά ώστε να μην τα αγγίζουν τα ποντικάκια και λερώνεται η ασημόσκονή τους.
- Εγώ μια μέρα παππού θα αγγίξω ένα από αυτά αφού θα έχω πλύνει πρώτα καλά τα χεράκια μου ώστε να μην λερώσω την ασημόσκονη του.
Ο Τρωκτικούλης και τι δεν έκανε για να αγγίξει ένα αστεράκι από αυτά που έβλεπε στον ουρανό.
Πηδούσε με όλη του την δύναμη όσο πιο ψηλά μπορούσε. Σκαρφάλωνε σε τηλεγραφόξυλα , σε σκουπόξυλα, σε κεραίες τηλεόρασης, σε καμπαναριά.
Αλλά τίποτα όμως.
Όσο κι αν προσπαθούσε δεν κατάφερνε να αγγίξει ούτε ένα αστεράκι.
Εις το ακόλουθο ενεργό λίγκ υπάρχει η ανωτέρω ιστορία : https://www.youtube.com/watch?v=wnqH47WAEpU&feature=youtu.be
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου